Thriller : spannend verhaal, waarbij de ontknoping meestal op het einde plaatsvindt. Volgens het woordenboek is dit de officiële betekenis van hetgeen onze duivels ons samen met hun leeftijdsgenoten van KSK Wavria voorschotelden. Sterker nog : dit was niet alleen een regelrechte nagelbijter, maar ook nog eens eentje van een heel hoog niveau waarbij de twee ploegen, die duidelijk aan elkaar gewaagd waren afwisselend uitpakten met knappe dribbels, mooie doelpunten en knappe acties en de vele supporters langs de kant meermaals naar adem deden happen. Kortom : deze match had alles en het enige spijtige was dat deze ronduit schitterende wedstrijd een verliezer moest kennen... Dat Wavria een hele sterke ploeg heeft wisten we al van in de heenronde, want ondanks het feit dat we hen toen met 5-11 klopten was de match veel evenwichtiger dan de cijfers doen vermoeden en mochten we toen vooral van geluk spreken dat we na een 5-tal minuten al 1-4 voorstonden en de match eigenlijk al gespeeld was voordat ze goed en wel was begonnen. En ook vandaag was het al snel duidelijk dat onze duivels op het best zouden moeten zijn om de paarswitten uit Waver te verslaan : de match ging immers goed op en neer en ondanks het feit dat onze duivels zich vanaf minuut één wakker toonden hadden ze het toch niet onder de markt met de vaardige bezoekers. Het was dan ook geen complete verassing dat het niet onze duivels zouden zijn, maar wel de bezoekers, die het eerst op voorsprong zouden komen en het beginsignaal zouden inluiden voor een werkelijk fantastische match met alles erop en eraan : onze duivels maakten immers al snel gelijk en wat dan volgde was een scenario zoals je dat maar zelden meemaakt : van 1-1 ging het naar 1-2 over 3-2 naar 4-3 bij de rust. En voor wie dacht dat dat al té spannend was zou het in de tweede helft nog erger worden : Wavria maakte immers al snel gelijk en over 4-4 ging het naar 6-4 om dan uiteindelijk midden tweede helft te stranden op een nog steeds minieme 7-6 voorsprong waardoor de match na driekwart wedstrijd nog steeds niet al zijn geheimen had prijsgegeven en de match nog alle kanten uitkon... En toen ging Warre er zich mee bemoeien... Wat onze rechtervleugel, tijdens de rust gegeten had weet ik niet, maar hij leek wel Superwarre : hij was niet meer af te stoppen, rolde keer op keer zijn flank op en zorgde er met 3 héle knappe doelpunten voor dat de match eindelijk in zijn beslissende plooi zou vallen en we eeeeeeindelijk wat rustiger konden ademen... Duivels, ik gebruik niet graag superlatieven maar wat jullie ons vandaag samen met de sterke én sportieve bezoekers lieten zien was ronduit knap : deze match was wat mij betreft één van de leukste, spannendste én beste die ik al heb gezien en het was er zelfs eentje waarbij ik het niet zo erg zou gevonden hebben moesten we die niet hebben gewonnen, al was ik natuurlijk héél blij én fier dat we dat uiteindelijk wel deden! Eindstand : 11-9 (rust : 4-3). Doelpuntenmakers : 4x Yorben, 3x (Super)warre, 2x Stig en 2x Jeff.