U7B - KSK Wavria

Waarom iedereen persé net tegen ons zijn halve A-ploeg wil optrommelen is me nog steeds een raadsel... Ik ga het vandaag in het verslag echter niet hebben over onze tegenstanders want dat zou de alweer knappe prestatie van onze duivels immers geen eer aandoen. Ze trokken immers hun sterke vormpeil van de midweekmatch tegen Broechem door en hadden ze wat beter omgesprongen met de vele goeie kansjes die ze kregen en ze wat minder cadeautjes hadden uitgedeeld, hadden ze de bezoekers misschien nog het deksel op de neus gegeven hetgeen zeker niet onverdiend zou geweest zijn. Vooral de eerste 10 minuten van de tweede helft waren werkelijk outstanding : onze duivels lieten zich niet ontmoedigen door de zware en overdreven 1-7 ruststand, schoten werkelijk als een sneltrein uit de startblokken en speelden Wavria met mooie combinaties, dribbels en doelpunten helemaal zoek, waardoor er in een mum van tijd een al veel minder uitzichtloze 4-7 tussenstand op het bord stond en de Wavria trainer zowaar begon te panikeren... Veel dichter zouden we spijtig genoeg niet meer komen, want ondanks het feit dat onze geelroden ervoor bleven gaan waren ze niet opgewassen tegen de individuele acties van één van de Wavria spelertjes dat keer op keer door onze verdediging slalomde en de bal keer op keer staalhard tegen de netten trapte... Het laatste woord was echter wel voor ons met een pareltje van een doelpunt uit het boekje : ons staartje Lien speelde immers mooi in de loop van ons vleugeltje Lars, die al even knap een wavria spelertje in de wind zette, daarna piekfijn in de loop van pilootje Kento trapte waarna diezelfde Kento de bal in één tijd mooi zou binentrappen. Een kippenvelmoment noemt zoiets en een mooie kers op de taart na alweer een knappe match! Eindstand : 5 - 12 (rust : 1 - 7). Doelpuntenmakers : 2x Kento, 2x Maarten, 1x David.