zaterdag 12 november 2011

KSK Wavria - U7B

Oef, na een toch wel hectische dag die soms veel weg had van een rollercoaster heb ik eindelijk tijd gevonden voor het verslag van de match van vandaag. De dagplanning zat nochtans aanvankelijk vrij goed in elkaar : om 9h als eerste in het containerpark proberen te zijn, om 11h naar de voetbalmatchmatch van de oudste zoon gaan kijken, daarna nog wat rustig napraten in de kantine, tegen 13h30 naar het verjaardagsfeestje van de jongste vertrekken (en dat proberen te overleven) om dan uiteindelijk datzelfde feestvarken tegen 18h00 te gaan afleveren bij de scouts voor zijn eerste nachtje kamperen... Allemaal best doenbaar dus, tot ik gisterenavond al surfend op de weekplanning van KFC Duffel terechtkwam en daar tot mijn grote verbazing zag staan dat we om 12h15 moesten voetballen in en tegen KSK Wavria (we waren normaal vrij maar last minute werd er met Wavria G blijkbaar nog een ploeg aan onze reeks toegevoegd) waardoor ik niet alleen in allerijl mijn (overigens zeer bereidwillige) ploegje moest optrommelen, maar ook mijn minutieus uitgekiende planning er al iets minder simpel uitzag. Toch werd het een zeer geslaagde dag vandaag: de ploeg van de oudste zoon speelde een goeie match en versloeg Olympic Deurne met 3-1, het verjaardagsfeestje verliep zonder ongelukken (lees : niemand kreeg een bowlingbal op zijn kop), het afzetten van Maarten verliep, ondanks het feit dat er zo'n 40 kampeerders een plekje moesten zoeken in een ruimte van pakweg 30 vierkante meter zonder noemenswaardige problemen én (last but not least) ook de last-minute match van onze U7B was de moeite van al de stress om overal tijdig te geraken meer dan waard. Het zag er aanvankelijk echter niet zo goed uit voor onze duivels : we begonnen wel sterk aan de match en lagen tegen een toch wel heel degelijk Wavria zeker niet onder, maar net zoals in de vorige wedstrijden was het de tegenstander die scoorde zodat we al snel tegen een 2-0 achterstand aankeken en we iets hadden van "het zal toch weer niet waar zijn zeker?" Maar het was deze keer gelukkig niet waar : na de 2-0 was het immers al Duffel dat de klok sloeg : Maarten was in een begenadigde dag en scoorde het ene na het andere doelpunt (wat had die gegeten?), Lars en David lieten geen enkele thuisspeler meer passeren en kwamen er geregeld goed uit, Jente, Kento en Jasper werkten hard en zorgden voortdurend voor gevaar, en als er dan toch eens een Wavriaan door de Duffelse verdedigingsgordel kon glippen was daar wel een zeer attente keeper Marcel (die komen voetballen verkoos boven een Sinterklaasfeest), om het gevaar onschadelijk te maken. In een mum van tijd stond er dan ook geen achterstand meer op het bord maar wel een ruime 2-5 voorsprong. En ook in de tweede helft (met een nu zeer hoog spelende en alzo veel gevaar neutraliserende keeper Marcel) gingen onze geelroden op hun elan verder. Maar ondanks het overwicht dat we gedurende de rest van de match zouden blijven hebben werd het toch nog zeer spannend. Onze duivels sprongen immers nogal kwistig om met de vele kansjes, botsten regelmatig op de sterke thuisdoelman, gingen net iets te vaak voor het eigen succes en mochten uiteindelijk nog in beide handjes wrijven dat de thuisploeg tot driemaal toe een niet te missen kans (lees : alleen voor een lege goal) alsnog naast doel of op de paal deed belanden. Toch was onze derde overwinning van het seizoen zeker en vast niet gestolen : onze duivels speelden wat mij betreft hun beste match van het seizoen, waren zeer gretig in de duels, creëerden (vooral in de tweede helft) kans na kans en drukten de (nochtans volledig uit U7 bestaande) thuisploeg bijwijlen tegen het eigen doel. De trainer (ikke dus), heb er dus zeker geen spijt van heb dat ik deze wedstrijd er nog heb moeten tussenin plannen... Alweer een dikke duim dus duivels : jullie gaan echt wel met rasse schreden vooruit! Eindstand : 4 - 6 (rust : 2 - 5). Doelpuntenmakers : 5x Maarten, 1x Kento. PS : en nu ga ik in de zetel zitten TV kijken...