Het zit erop...

Vandaag werden niet alleen Kento, Lien en David in de bloemetjes gezet voor het winnen van de penaltybekers maar kregen AL onze duivels een mooi aandenken aan dit fantastische seizoen waarin ze ons tussen de normale bezigheden van 5 en 6 jarigen door (lees : kattekwaad en deugenieterij uithalen) verwenden met spannende wedstrijden, knappe dribbels en acties, grappige tussenkomsten (lees : aan het truitje van de tegenstander gaan hangen zodat die niet meer verder kan) en bijna 200 doelpunten!!! Marcel, Lars, Maarten, Jasper, Kento, Jente, Lien en David : jullie waren een plezier om mee te werken! Tot volgend seizoen!!

Tornooi KFC Duffel

Op ons eigen tornooi kregen we nog éénmaal de kans om ons beste beentje voor te zetten vooraleer we van een welverdiende rust konden gaan genieten. Maar al waren er zeker nog wel enkele spelertjes die dat ook ter harte namen en er nog eens voluit voor gingen, dan was bij de meeste spelertjes na dit zware seizoen het beste er toch duidelijk wel af en kunnen we gerust stellen (en dat is nog zachtjes uitgedrukt) dat dit laatste tornooi niet de kers was op de spreekwoordelijke taart die dit onvergetelijke seizoen eigenlijk wel verdiende... Want kregen we in de eerste match met SK Reet nog te maken met één van de beste tegenstanders die ik dit seizoen al heb gezien en was de 6-0 nederlaag de volledige verdienste van onze tegenstander, dan was de tweede match tegen een niet eens zo sterke tegenstander (SK Londerzeel) niet meer of niet minder dan een echte lijdensweg en leek het erop dat we ineens alles wat we in het voorbije seizoen hebben geleerd waren vergeten. Het resultaat waren zware 8-0 cijfers die we ditmaal voor het grootste deel aan onszelf te wijten hadden en voor een klein stukje aan de wel hééééééle grote U7 die er bij de tegenstander rondliep... Even leek het erop dat er (mede door de allereerste "donderpreek" die de trainer dit seizoen moest bovenhalen) beterschap in zicht was toen we in onze derde match tegen Dilbeek gedurende lange tijd gelijke tred konden houden en zelfs op voorsprong kwamen door 2 mooie doelpunten van Maarten die na een mindere periode eindelijk nog eens op niveau was en kon uitpakken met zijn snelle rushes op de linkerkant... Eens echter de tegenstander, met alweer een wel heel flink uit de kluiten gewassen spelertje in zijn rangen, opnieuw op gelijke hoogte kon komen was het hek opnieuw van de dam en was het opnieuw lijdzaam toekijken hoe onze duivels er niet meer in slaagden een goeie pass te geven, een bal af te pakken of mee te komen verdedigen bij balverlies en waardoor er ook in deze match alsnog zware 8-2 eindcijfers op het bord kwamen... En ook de laatste match van het tornooi tegen onze verrassend sterke collega's van de U6 was aanvankelijk een copie van de eerste drie wedstrijden : onze duivels startten slap en inspiratieloos en we waren nog geen minuut bezig of we keken al tegen een achterstand aan. En al konden we die al snel ongedaan maken dan werden we even later door de gretige spelertjes van trainster Ellen nog maar eens met de neus op de feiten gedrukt en kon onze "technische staf" alweer alleen maar vaststellen dat de "nachtmerrie" gewoon bleef verderduren... En toch (en gelukkig maar) kreeg ook dit tornooi én ons fantastische seizoen een happy end want zou het nog lang duren vooraleer we afstand konden nemen van Ralph en co, dan zou Maarten er samen met Jente en Kento (2 andere spelertjes die wél hun normale niveau haalden vandaag) voor zorgen dat we toch nog ruim wonnen (7-2) en we dus alsnog met een positief gevoel de kleedkamers inkonden...

Tornooi FC VDP Sport - Ploegfoto